Verbod op medische diagnose:
De Praktijkhouder verbiedt zichzelf om een diagnose te stellen, zowel op fysiek als psychologisch vlak. Hij verbiedt zichzelf ook om deel te nemen aan een standpunt over een medische behandeling en verwijst de cliënt door naar een arts van het lichaam en/of de geest als de aanvraag van de cliënt voortkomt uit een onwelzijn door medische symptomen.