Microsatellieten

In de biologie worden DNA-microsatellieten gebruikt als merkers om de genetische kaart van een individu op te bouwen. Ze maken het ook mogelijk om de verwantschap tussen individuen of tussen populaties te bepalen, met een bepaald niveau van vertrouwen afhankelijk van het aantal bestudeerde microsatellieten. Principe van de methode Microsatellieten bestaan uit patronen die zijn gevormd door korte DNA-sequenties (sequenties van 1 tot 6 basenparen, bijvoorbeeld CA) die in tandem worden herhaald. Deze DNA-sequenties zijn zeer overvloedig in het eukaryote genoom (tot duizend exemplaren voor sommige microsatellieten). De overdracht van microsatellieten volgt, net als bij elk ander gen, de wetten van Mendel van de erfelijkheid, maar er kunnen variaties optreden van de ene generatie op de andere. Deze variaties hebben betrekking op het aantal herhalingen van het patroon (over het algemeen 5 tot 1000 keer, we spreken van grootte-polymorfisme) en/of op de sequentie van het herhaalde patroon (we spreken van structuur-polymorfisme door...